پیانو
پیانو یک ابزار موسیقی صوتی (آکوستیک) است . که توسط بارتولومئو کریستوفوری در سال ۱۷۰۰ میلادی اختراع شد (سال دقیق نامعلوم است) که در آن سیم ها به وسیله چکش مورد اصابت قرار می گیرند.این ساز توسط یک کیبورد (صفحه کلید ) نواخته می شودبه این صورت که نوازنده با انگشتان یا انگشت شصت هر دو دستکلید ها را می فشارد تا چکش ها به سیم ها ضربه بزنند و ملودی نواخته شود.کلمه ی پیانو مخفف کلمه ی ایتالیایی فورته پیانو هستش کهمدل های اولیه پیانو در سال ۱۷۰۰ با این نام شناخته شده بودند.کلمه ی پیانو به معنای نرم و کلمه ی فورته به معنای بلند است.میزان صدای تولید شده از این ساز بستگی به میزان فشار انگشت پیانیست بر کلید ، دارد:هرچه سرعت فشار بر کلید بیشتر باشد، فشار چکش نیز بیشتر می شودو صدای آهنگ تولید شده بالاتر خواهد بود.
– تاریخچه پیانو
در قدیم ، ارگ نی دار مورد استفاده ی مردم بود تولیدکنندگان سازها به این فکر افتادند که یک کیبورد طراحی کنند. اولین ابزار موسیقی که در آن سیم به کار رفته است. دولسیمر چکشی است که از قرون وسطی در اروپا مورد استفاده قرار گرفت . در طی قرون وسطی ، چندین بار تولیدکنندگان سعی کردند که یک کیبورد طراحی کنند که در آن سیم به کار رفته باشد. در قرن ۱۷ ، کلاویکورد و هارپیسکورد که دارای کیبورد بودند ، توسعه یافتند .
در هارپیسکورد با فشردن کلید ، از طریق سیستم مکانیکی و مضراب ، سیم ها به ارتعاش در می آیند و صدا تولید می شود اما در کلاویکورد ، تنجنت به سیم ها ضربه می زند و صدا تولید می شود.
بعد از قرن ها تلاش و مطالعه بر روی هارپیسکورد ، تولیدکنندگان توانستند ساند بورد ، پل و یک سیستم مکانیکی برای کیبورد اختراع کنند
در مورد آموزش گیتار بیشتر بدانید.
– اجزا پیانو
پیانوهای الکترونیک غیر آکوستیک هستند و سیم و چکش در آنها به کار نرفته است. این پیانوها باید به تقویت کننده و بلندگو کیبورد متصل شوند تا صدا تولید کنند. در آموزش پیانو حضوری الکترونیکی ، شخص می تواند با استفاده از یک هدفون تمرین کند.
دیجیتال نیز غیر آکوستیک است و سیم یا چکش ندارد. آنها از تکنولوژی نمونه برداری دیجیتال برای تولید صدای آکوستیک هر نت آن به طور دقیق استفاده می کنند.
آنها همچنین باید به تقویت کننده و بلندگو متصل شوند (با این حال اکثر پیانو های دیجیتال دارای آمپلی فایر و بلندگو هستند). فرد می تواند با هدفون تمرین کند تا دیگران را آزار ندهد.
– MIDI
پیانو های دیجیتال دارای پدال طنین، کلید های وزنی یا نیمه وزنی، آپشن های مختلف صوتی و رابط های MIDI می باشند. ورودی های MIDI و خروجی ها ، پیانو دیجیتال را به سایر دستگاه های الکترونیکی یا دستگاه های موسیقی متصل می کند.
پیانوهای دیجیتال اولیه پدال نداشتند. نمونه هایی از رزونانس سمپاتیک سیم ها زمانی است که پدال طنین فشرده می شود ، کلید رها می شود، دمپر فعال می شود.
پیانو های دیجیتال مجهز به MIDI می توانند جریان داده های MIDI را خروجی داده و یا ضبط و پخش از طر یق کارت حافظه یا فلش با استفاده از
فایل های فرمت MIDI را انجام دهند.
با استفاده از نرم افزارهایی در کامپیوتر می توان جریان MIDI دستکاری و ویرایش کرد. این نوع نرم افزار ممکن است از هیچ نمونه ای استفاده نکند
اما یک صدا را بر اساس جنبه های فیزیک که به ایجاد نت نواخته شده منجر می شود را ترکیب کند.
انواع پیانو:
پیانو دیواری (vertical – upright)
نوع دوم پیانو پیانو دیواری است که به زبان های اروپایی به آن پیانینو یا پیانوی کوچک می گویند. همچنین پیانو آپرایت(UpRight)نام دیگر این ساز به زبان انگلیسی است. پیانو دیواری نسبت به گراند پیانو کم حجم تر و ارزان تر بوده از این رو برای استفاده در منزل مناسب تر است. سیمها در آن به صورت عمودی قرار گرفته اند و چکشها از جلو به سیم ها ضربه وارد می کنند.
پیانو اسپینت
پیانوهای اسپینت (Spinet) معمولآ کوتاه ترین نوع پیانوهای دیواری و از ارزانترین نوع آنها هستند. ارتفاع این پیانوها از حدود ۹۰ سانتیمتر شروع می شود و تا حداکثر ۱۰۰ سانتیمتر ادامه دارد. جعبه صدای آنها کوچک و سیستم انقال نیرو (Action) آنها ساده ترین شکل خود را دارد به همین علت، اغلب قیمت مناسبی دارند و برای مبتدی هایی که معلوم نیست در آینده نوازندگی را ادامه دهند بسیار مناسب است. فاصله سطح کی برد تا بلندترین قسمت این پیانوها بسیار کم بوده و حداکثر حدود ۲۰ سانتیمتر است.
پیانو کنسول
پیانو های کنسول (Console) است که از ارتفاع حدود ۱۰۰ سانتیمتر شروع می شود و تا حدود ۱۱۰ سانتیمتر ادامه پیدا می کند. ساختمان سازه آنها بگونه ای است که بدنه ای بسیار محکم و بادوام دارند و معمولآ در آموزشگاه ها یا مدارس موسیقی و نیز استودیوها برای تمرین نه معمولآ ضبط از آنها استفاده می شود. انواع آمریکایی این پیانوها که در بازار ایران کم هستند زیبایی خاصی دارند و روی بدنه خارجی آنها زیاد کار شده است.
اگر قصد دارید از ابتدا پیانویی بخرید که به احتمال زیاد دیگر آنرا عوض نکنید، حتمآ از نوع کنسول انتخاب کنید، چراکه قیمت و دوام خیلی خوبی دارند. بدنه این پیانوها بخصوص در قسمت کی برد، محل قرار دادن نت موسیقی (Music Rest) و نیز دیواره های اطراف کی برد به گونه ای ساخته شده است که شباهت زیادی به پیانو های بزرگ (رویال) دارد. به تفاوت سطح بالایی پیانو از کی برد در پیانوهای اسپینت و کنسول دقت کنید.
تفاوت اندازه و شکل پیانو ها
پیانوهای دیجیتال
پیانو های دیجیتال همانطور که از نام آن پیداست از تکنولوژی دیجیتال برای تولید اصوات استفاده می کنند و از این منظر با پیانو های مکانیکی یا آکوستیک که از سیستم سیم و چکش بهره می گیرند کاملاً متفاوت هستند. صدای این نوع پیانو با الگو برداری از صدای پیانو های آکوستیک ساخته شده است که به این الگو ها که از همه نت های یک پیانو ساخته شده اند سمپل گفته می شود. این اصوات در هنگام نواختن به کمک بلندگوهای پیانو تقویت و پخش می شود. گرچه سیستم دیجیال تولید صوت هنوز نتوانسته جایگزین سیستم های آکوستیک که از ارتعاش سیم و انتشار صوت در هوا بهره می گیرند شود ولی به دلیل امکانات و شرایط آسانی که امروزه فراهم کرده اند این نوع پیانو توانسته جایگاه خود را در بازار پر رقابت پیانو تثبیت کرده و نظر بسیاری از کاربران پیانو را به خود جلب کند.
پیانوی بزرگ
گراند پیانو یا پیانوی بزرگ که به فارسی گاهی آن را پیانو رویال نامیده اند. در این نوع، سیم ها به صورت افقی قرار گرفته اند و چکشها از زیر به سیم ها ضربه می زنند. این ساز صدای با شکوه و پر طنینی دارد و بیشتر در سالن های کنسرت و ارکسترهای بزرگ استفاده می شود.
البته پیانوهای بسیار زیادی در گذشته رایج بوده‌اند. برای مثال، پیانوهای گنجه‌ای، صرافی، میزی، میز منشی، دوطبقه و انواع دیگر؛ ولی امروزه دیگر آنها رواج ندارند و از پیانوهای پیشرفته‌تر استفاده می‌شود. یک پیانو در کل دارای ۸۸ کلید است.